De laatste dag in Music City Nashville.

15 juni 2018 - Nashville, Tennessee, Verenigde Staten

Vrijdag 15 juni alweer. Pff wat een reis hebben we weer gemaakt. Elske heeft bij ons blog enkele foto’s en video’s geplaatst voor het thuisfront, zodat ze alles een beetje mee krijgen. Daarop krijgen we leuke reacties en denk ik wel eens, wat zou het super zijn als jullie allemaal hier waren. Dan kon ik het jullie laten zien, dan kon je het ruiken, proeven, beluisteren. De natuur, de muziek, de mensen, het leven hier. Wat een fantastisch land. We komen tijd te kort om alles te bekijken, dus we overleggen wat we het liefst willen doen: Cash, Green Mile, Opry is de uitslag. En verder zien we wel wat er op ons pad komt.

We zetten de Tomtom weer aan en deze brengt ons richting Hendersonville. Het kleine plaatsje is een voorstadje van Nashville en ligt zo’n vierentwintig kilometer bij ons vandaan. Prima ritje voor in de ochtend. Het is namelijk nog niet druk op de ringweg van Nashville, dus rond half elf rijden we rustig over de grote vijfbaans snelweg richting de Memory Gardens. Als we Hendersonville binnen rijden zie ik aan mijn rechterzijde een Hobby Lobby. Elske heeft hem nog niet gezien, maar zodra ik rechtsaf sla, krijg ik een vreugdekreet door de auto. Ik zet haar voor de deur af en rijd met Sasha naar het tankstation ertegenover, want ik zit bijna op de reserve. We gooien de Dodge weer helemaal vol voor 45 dollar (is 36 euro) en rijden terug naar de Hobby Lobby om Elske op te zoeken. Uiteraard weet ik waar ze uit hangt in deze immens grote hobby winkel, dus ik leid Sasha direct naar de sieradenafdeling. En ja hoor, daar staat ze lekker te snuffelen tussen de bedeltjes en de kettingtjes. Samen lopen we nog even een paar paden met knutselspullen door. Dit bedrijf is zo allemachtig groot en heeft een ongelofelijk groot assortiment, dat we ons wel een dag kunnen vermaken. Maar daar hebben we natuurlijk de tijd niet voor dus lopen we om kwart over twaalf de winkel uit richting de auto.

We draaien rechts de parkeerplaats af en de eerste afslag naar links rijden we helemaal door. De Memory Gardens liggen nu voor ons en als we het park oprijden staan er voor ons, allemaal potjes met gekleurde bloemetjes. Het is een mooi gezicht op de frisgroene kleur van het gras wat om alle graven heen ligt. We kijken eerst wat rond, maar om zomaar alle graven af te lopen is geen doen. Het is er te groot. Daarop loop ik samen met Sasha naar het kantoor. Binnen krijgen we hulp van een heer die een stukje mee loopt naar buiten. Hij kan ons precies vertellen waar Johnny Cash begraven ligt. Johnny Cash ligt naast zijn vrouw June Carter die enkele jaren eerder kwam te overlijden. De twee stenen liggen er mooi bij met grote bloemstukken. Sommige mensen hebben plectrums op het graf erbij gelegd en Elske legt er nog even een armbandje van haar zelf bij. Na de nodige foto’s rijden we op ons gemak weer terug richting Nashville.

We gaan opzoek naar de Tennessee State Prison. Deze staats gevangenis is gebruikt voor diverse films, waaronder de film The Green Mile. Volgens een stukje op internet zijn er rondleidingen en dat lijkt me weleens interessant Het is zo’n tien kilometer rijden en we komen in het industriegebied van Nashville terecht. Als we door de enigszins rommelige omgeving rijden, komen we een aantal prachtige muurschilderingen tegen. Een daarvan is een oude man op een hoog gebouw. De man lijkt verbaasd naar de wolken te kijken. Werkelijk prachtig en ook meteen weer ongelofelijk hoe ze dat erop hebben gekregen. Fantastisch. Voor de gevangenis lijken we iets te ver te zijn gereden dus we rijden een drie kilometer terug. Dan tussen de bomen door zien we de puntjes van het licht, bijna geel gekleurde gevangenisgebouw. We rijden een spoorweg over en rijden de laan in. Maar dan stuiten we op een groen bord: verboden toegang. Prive eigendom. Iedereen die voorbij dit bord komt wordt zonder pardon ingesloten en krijgt een boete. Mmm, dat klinkt niet erg gastvrij. Sasha kijkt nog via haar telefoon op internet en vindt dan een stukje tekst dat de gevangenis is gesloten voor publiek en dat er geen activiteiten meer gaande zijn. Op mijn gemak keer ik de auto en zet hem even aan de kant. Dat is jammer zeg. We zien de toppen van het gebouw boven de bomen uitkomen. Honderd meter verderop zien we een gewapende beveiliging staan. Het is niet anders, we zullen wat anders moeten verzinnen.

Natuurlijk zijn we daar goed in en we draaien de auto alweer de snelweg op. Dan maar naar een winkel in Nashville zelf. Two old hippies, schijnt en leuke hippe winkel te zijn waar ze leuke kleding en muziekinstrumenten verkopen en waar een gezellige sfeer hangt. We gaan het zien.

Als we het centrum inrijden, kunnen we gelukkig om de hoek bij de winkel een uur gratis parkeren en lopen we op ons gemak het trappetje van de winkel binnen. Het is er inderdaad heel erg gezellig en het assortiment is heel erg divers. Hierdoor zijn ze ook wel weer erg exclusief en is de prijs meteen wat hoger. Er zijn erg veel leuke spullen, maar we kiezen eieren voor ons geld. We hebben al veel souvenirs en zijn wat kieskeuriger door de prijs.

Elske heeft niet zo’n zin meer in een museum, dus we zetten voort naar de Grand Ole Opry. Het inmiddels zeer grote theater is de grondlegger geweest voor Countrymuziek. Iedere country artiest uit Amerika heeft hier gestaan en zelfs Elvis heeft hier weleens opgetreden. We hebben geen zin om nu nog een rondleiding te doen en lopen enkel de winkel nog even door. Aan de overkant van het beroemde theater is een winkelcentrum. Het grote centrum heeft honderden winkels waar je prima kan inslaan. Kleding is over het algemeen een stuk goedkoper dan bij ons. Ook Sasha krijgt wel zin in winkelen en scoort een paar nieuwe gympen en na een paar uurtjes daar gelopen te hebben belanden we uiteindelijk bij een foodcourt. Zo’n foodcourt is toch wel een fijne uitvinding. Iedereen gaat naar zijn favoriete eettent en in de centrale hal eet je toch gezamenlijk het eten op. Zo heeft Elske een lekker vegetarische wrap met een fruitsmoothie, Sasha een broodje vlees met patat en ik heb een Chinese maaltijd met rijst en een miniloempia. Als het eten een beetje aan het indalen is, lopen we slaperig richting de auto terug. Met een aantal tassen komen we bij de auto aan en laat ik Elske terugrijden naar het hotel.

Bij het hotel vissen we zoveel mogelijk al uit de auto, want die moeten we morgenochtend vroeg inleveren. Helaas want we hadden deze Dodge graag mee naar huis genomen. Hij is heerlijk ruim, zit fantastisch, maar rijdt ook heerlijk. Nu is het de taak om de koffers zo goed mogelijk in te pakken, maar doordat we wat oudere kleding hadden meegenomen, kunnen we deze hier laten. Dat scheelt een heleboel vracht. Als ik de weegschaal erop aan hang zijn we binnen de toegestane gewichten, dus we kunnen gerust gaan slapen.

Voordat we gaan slapen stappen we uiteraard onder de douche, is Elske nog even met haar foto’s bezig, Sasha op haar mobiel aan het rommelen en schrijf ik het blog verder. Elske en ik kijken nog even op de kaart hoeveel we deze reis gereden hebben en komen rond de vierduizend kilometer uit. In totaal reden we door negen staten; Utah, Idaho, Montana, Wyoming, South-Dakota, Texas, Louisiana, Mississippi en Tennessee. Een flinke trip toch nog. En alles was even leuk of bijzonder en vooral erg warm. Wat een super reis weer. Morgen vliegen we zonder Sasha naar Amsterdam terug. Ze blijft niet hier, maar die heeft een ander vlucht schema als ons. Ze gaat om 14:05 de lucht in richting New York. Daarvandaan vliegt ze richting Parijs en dan naar Amsterdam waar ze zondag rond tien voor vier in Nederland landt. Wij vliegen om 14:30 uur en hebben slechts een overstap in Philadelphia, waardoor we zondag al om 8:30 in Amsterdam landen. Het zal best weer vreemd zijn, zeker voor Sasha, maar ik denk dat de laatste twee weken voor Sasha een zeer goede afsluiting is geweest. We hebben in ieder geval van elkaar en Amerika kunnen genieten. Aan de reacties te zien op ons blog hebben onze lezers zich vermaakt met onze avonturen. Dank allemaal voor de leuke reacties en wie weet tot de volgende blog.

Foto’s

7 Reacties

  1. Ria Koreman:
    16 juni 2018
    Jullie bedankt voor de mooie foto's, video's en de verhalen, hou van jullie. 💋💗
  2. Joke van Zeeland:
    16 juni 2018
    Jullie bedankt voor het meebeleven van Jullie reis.Goede vlucht
    En wel thuis.😘😘
  3. Henriet Planjer:
    16 juni 2018
    Goede reis!
  4. Henk Spijker:
    17 juni 2018
    Moei maar voldaan naar huis. En alles laten dalen van wat je beleeft heb. Schitterend
  5. Peter:
    17 juni 2018
    Het is jammer dat het over is, maar er komt toch wel een vervolg hopelijk.

    Heb genoten van jullie reis.
  6. Joke van Zeeland:
    19 juni 2018
    Jullie bedankt dat we mee mochten reizen geweldig.We
    hebben genoten van de Leuke verhalen en foto's.Tot de volgende keer.😅😅
  7. Desiree:
    9 augustus 2018
    Hartelijk bedankt voor de geweldige reisverhalen. Wij gaan 1 september en doen een groot aantal staten en steden aan. Bedankt voor de tips