Graceland!!!

12 juni 2018 - Memphis, Tennessee, Verenigde Staten

Voor vandaag staat er slechts een ding op het programma: Graceland! Dus vanmorgen rond half negen het bed uit gestapt en naar de ontbijtzaal gelopen. Er is weinig keus qua beleg, maar verder is er genoeg. Om ons heen zijn de muren helemaal behangen met Elvis op een kleine muur na. Bovenaan deze muur staat Rock’n’Roll en daaronder hangt het vol met foto’s van vele andere Rock’n’Roll artiesten. Jerry Lee Lewis, Johnny Cash, The Everly Brothers, Eddie Cochran, Gene Vincent, Ritchie Valens, Cliff Richard en heel veel andere. Over de speakers in de ruimte wordt de hele dag door Elvis gedraaid.

Rond kwart over tien lopen we op ons gemak naar de ingang van het Graceland park en werkelijk 10 minuten later staan we binnen bij de ticket balie. Heerlijk zo’n slaapplaats naast Graceland. Ik laat mijn ticket zien en dan gaan er ineens allemaal toeters en bellen rinkelen: whooo sir, you have got the right tickets!!! Meld u zich even bij die persoon. Okay, lichtelijk verbaasd lopen we naar de aangewezen persoon. Oooh yeah…you have really nice tickets!!! Meld je even bij die dame… en ja hoor we lopen naar een ander persoon. Wow! Jullie hebben de ultimate VIP-kaarten. Beter kan je niet krijgen!!! Els vraagt verbaasd aan me: “wat heb je gedaan?” “Ik weet het niet. Heb gewoon online kaarten gekocht waarvan ik dacht dat ze wel prima zouden zijn.” We krijgen drie vouchers aangereikt voor een complete maaltijd bij Vernon Steakhouse, hier op het terrein en na amper tien minuten staat er een privé gids voor ons klaar. Samen met vijf andere mensen krijgen we een tour door Graceland en de andere Elvis-museums. Tijdens de tour neemt ze ons mee naar plaatsen waar mensen met een gewoon ticket niet mogen komen. We zijn benieuwd.

Jamie geeft ons eerst een hoofdtelefoon met ontvanger, zodat we alles goed kunnen verstaan wat ze verteld. Bij alles wat we te zien krijgen, verteld ze een verhaal. Via een zijuitgang komen we buiten terecht en staat er een privébusje voor ons klaar. Deze brengt ons naar de overkant van de straat. Het hek van Graceland staat al open, dus langzaam rijden we de enorme tuin in. Voor het huis staan twee grote bussen bezoekers in en uit te laden, maar wij gaan naar de zijkant van het huis. Daar mogen we uitstappen en komen we via een deur in een kleine ruimte waar een korte film over Elvis wordt afgespeeld. Voor mij zijn het bekende beelden, misschien de meeste voor Elske ook wel, maar voor Sasha zeker niet. Na de film neemt Jamie ons mee naar de voordeur van het huis.

De voordeur is voorzien van een stalen hek en zodra de andere bezoekers weg zijn doen wij een stap naar binnen. Aan de rechterzijde is de huiskamer van Graceland en aan de linkerzijde de eetkamer. Graceland zelf is veel kleiner dan je zou verwachten. Elvis heeft het huis in maart 1957 gekocht voor 102.500 dollar en meteen gebouwen eraan laten maken. Ook de beroemde hekken bij de poort zijn geïnstalleerd bij aankoop van het huis. Binnen in het huis is alles jaren zeventig stijl. En voor die tijd ongelofelijk luxe ingericht. Elvis hield van Dr. Pepper en op sommige plakken in het huis heeft hij dan ook een Dr. Pepper drink machine. Hij was gek op elektronische apparaatjes en had dus op de gekste plekken een radio of portable tv staan. We lopen door zijn TV-kamer, biljartkamer en door zijn Jungle-zitkamer. Via de tuin lopen we naar het kantoor van zijn vader Vernon, langs de paardenstallen en zijn eigen squash-baan. Via zijn schietbaan langs het zwembad om dan bij het graf van de familie Presley uit te komen.

Elvis ligt hier met zijn ouders en oma. Verder is er een gedenksteen voor zijn tweelingbroer Jesse, die begraven ligt in Tupelo. Ik vind het toch weer even een bijzonder moment om bij zo’n graf stil te staan.

Het graf is elke ochtend van 7:30 tot 8:30 vrij te bezichtigen. Niet dat Vernon de vader van Elvis dit graag wilde, maar er is een wet in Tennessee die zegt dat, wanneer iemand op eigen grond begraven ligt, je verplicht bent om het minimaal een uur per dag open te stellen voor andere geïnteresseerde. Zo heeft dus iedereen de kans om het graf te bekijken en te eren en niet alleen als je geld betaald. Wij vinden het een mooie wet.

Aan de voorzijde van het huis maken we nog even wat foto’s en lopen dan naar onze bus. Deze brengt ons weer terug naar de overkant van de weg. Hier staan enkele gebouwen, grote magazijnen helemaal vol met aandenken aan Elvis. Jamie laat ons veel zien en geeft over alles informatie. De auto’s, de motoren, de kleding, de gouden platen. Het is heel erg veel en alle gebouwen zijn geschakeld door souvenirwinkels. In totaal zijn er acht verschillende souvenirwinkels op het terrein en uiteraard in formaat. Soms geeft ze aan dat dit exclusief is voor onze groep. We lopen door een souvenirwinkel die wat luxer aangekleed is. Hier kan je sieraden aanschaffen die gelijk zijn aan de sieraden die Elvis of Priscilla droeg.

We draaien een hoek om waar wederom wat kleding hangt van Elvis, maar ook wat sieraden. Achterin is een ruimte afgeschermd door een groot tv scherm en een koord. Jamie opent het koord en we worden verzocht op een van de drie bankjes plaats te nemen. “Wat gaan we doen?” vraagt Elske nog. “Ik heb geen idee.” Zeg ik nog. Maar dan komt er een mandje met witte handschoentjes tevoorschijn. Voor ons staat een stalen brandkast. Jamie vertelt dat er privé spullen in liggen van Elvis die we even mogen vasthouden. Elske moet er een beetje om lachen, maar daar komt een microfoon aan van Elvis. Iedereen mag hem om de beurt even vasthouden en eventueel een foto van maken. Zonder flits uiteraard. Daarna mogen we een kijkje nemen in de kast bij de andere spullen. Op de uitschuifbare lades liggen een aantal sieraden, een afstandsbediening en een kam van Elvis. Ook een paar leren korte laarzen met versiersels staan hier op zuurvij papier uitgestald. Jamie vertelt dat de collectie soms wisselt. Onze tour heeft drie uur geduurd en we hebben nog niet alles gezien. Het is eigenlijk ongelofelijk dat een persoon in bijna drieëntwintig jaar zoveel kan verzamelen aan kleding, auto’s, motoren, maar ook zoveel gouden platen en andere prijzen. In drie jaar tijd, vanaf z’n negentiende, verkocht hij vierentwintig miljoen platen! Zeker voor die tijd heel erg bijzonder natuurlijk.

Onze gids Jamie neemt afscheid van ons en geeft ons nog even een paar tips mee. Het is twee uur geweest, dus we gaan eerst even wat eten bij het steakhouse. Met drie volle dienbladen lopen we naar een tafeltje waar we lekker van ons vlees met bakjes groente, brood, een stukje gebak of cake en een grote beker cola en koffie genieten. Prima geregeld zo’n UVIP-tour.

Na het eten lopen we nog even wat souvenirwinkeltjes door en op ons gemak naar de vliegtuigen. De twee vliegtuigen staan naast het restaurant en via de trap omhoog kan je door het vliegtuig heen lopen. Vliegtuig “Lisa Marie” is Bizar luxe ingericht met lange banken, vergadertafel, tweepersoonsbed en badkamer. De luxe stoelen hebben veiligheidsriemen met sluitingen van goud. Natuurlijk staat er een tv en ligt er tapijt. Elvis ging met dit vliegtuig op tournee. Naast het grote vliegtuig staat nog een kleiner vliegtuig; een jet, zoals ze dat noemen. Hiermee ging Kolonel Parker, de manager van Elvis, voordat Elvis aan kwam bij een optreden, langs om te kijken of iedereen klaar was voor zijn aankomst. Alles bij elkaar is het prachtig om te zien. Het schitterende huis is in goede staat en er wordt hard gewerkt om het ook zo te behouden. Ook aan de overzijde ziet alles er erg goed uit en is alles tot in de puntjes goed verzorgd. Het is inmiddels kwart over vier en tevreden, maar met vermoeide voeten lopen we terug naar ons hotel.

Sasha wil misschien gaan zwemmen, maar wil eigenlijk eerst naar de “Krispy Kreme Doughnuts”. Dit bedrijfje verkoopt lekkere donuts, maar heeft ook ramen waardoor je kan zien hoe de donuts gemaakt worden. Grote machines die alle deegrondjes in de olie frituren en er verschillende laagjes opspuiten. Het ziet er leuk uit, dus we nemen een doosje mee naar het hotel. Voordat we terug rijden halen we nog even een Cola en M&M’s bij de supermarkt. Net voordat we de Wallmart uitlopen begint het vreselijk hard te regenen. Even door lopen dus naar de auto. Maar als we willen instappen begint het harder te regenen en bij het wegrijden van de parkeerplaats stuiteren de hagelstenen van onze auto. Op ons gemak rijden we terug naar het hotel, want het zicht is niet al te best. Gelukkig is de Wallmart slechts een kilometer of zes van ons hotel verwijdert. Rond zeven uur zijn we weer terug in het hotel en vermoeid storten we ons op het bed. Sasha gaat nog even wat zwemmen in de regen, Elske gaat met haar voetjes even in een badje en ik lig nu het verhaal te schrijven. Moe maar voldaan. Memphis heeft niet zoveel te bieden als we hadden gehoopt maar de paar dingen die we hier gedaan hebben zijn wel fantastisch! Ik ga nu de reis van morgen voorbereiden. Morgen trekken we verder naar onze allerlaatste bestemming van deze vakantie; Nashville, Country city of the world! 

Foto’s

4 Reacties

  1. Ria Koreman:
    13 juni 2018
    Jongens wat een belevenis, wat een pracht en praal. Geweldig. Xxx
  2. Henk Spijker:
    13 juni 2018
    Zo'n vip-behandeling had je toch niet verwacht, denk ik. Maar wel erg leuk om mee te maken..
  3. Oma Jopie:
    13 juni 2018
    13 juni 2018.
    Wat weer een mooi verslag van jullie bezoek aan Elvis dat was wel erg de moeite waard.
    En door de foto's loop ik daar toch ook maar fijn rond te kijken.
    Wat toch jammer dat een dag zo snel voorbij is nog maar een paar dagen flink genieten.
    Groetjes van Jopie.
  4. Peter:
    14 juni 2018
    Wat een prachtig reisverslag.
    Het is net of je er bij bent , dus dit was weer genieten.

    Muziek van de bovenste plank, mijn dank is groot