Mt. Rushmore en zijn prachtige omgeving

Na het ontbijt, rijden we de auto van het parkeerterrein af. Om de hoek is een general store met rommelmarkt. En wanneer we binnen lopen zien we een mega grote ruimte met aan de ene zijde rommel en aan de andere zijde een podium met enkele gitaren. De eigenaar kijkt op en heeft ons horen praten. Aah you're dutch! Zegt hij. I was in Rotterdam in de seventies! Oh vond je het leuk daar, vragen we nog even. Nee, want ik zat twee maanden in gevangenis, thats it! En vervolgens krijgen we zijn hippie verhaal te horen uit die tijd. Altijd leuk om verhalen aan te horen. We doorzoeken zijn rommelmarkt naar een leuk souvenir en uiteindelijk lopen we met een oud fotolijstje weer terug naar de auto.

Met de auto rijden we naar de hoofdstraat van Keystone, waar we enkele winkels een bezoek brengen. Helaas valt het qua aanbod erg tegen. De commerciële markt heeft hier de historische waarde verdrongen en daardoor zijn we snel uitgekeken. Alhoewel het uiterlijk er fantastisch uitziet, ben ik toch wat teleurgesteld. We stappen weer in de auto en rijden de heuvel op richting Mt. Rushmore. Als we de eerste hoek omdraaien zien we de vier stenen hoofden al in de ochtend zon schitteren. Prachtig!
De entree is geheel gratis, maar er is wel een parkeerplaats waar 10 dollar voor betaald dient te worden. Op ons gemak lopen we op met andere geïnteresseerden. Eerst een stenen trap op, waarna een straat met de vlaggen van alle staten ons naar een groot plein leidt en we recht voor het indrukwekkende bouwwerk staan. Het is eerlijk gezegd kleiner dan ik had verwacht, maar daarom zeker niet minder indrukwekkend. De blanke stenen hoofden tegen de prachtige blauwe lucht en de groene sparrenbomen op de voorgrond staan mooi in contrast met elkaar. Ik ben er wel even stil van. De hoofden zijn twintig meter hoog; de neus van de heren zijn zes meter hoog.
We lopen het wandelpad op waarmee je de vier heren goed van alle kanten kan bekijken. Prachtig. Ook zijn er wat foto's van de werkzaamheden uit die tijd te zien. Vanaf 1927 tot 1941 is er constant aan gewerkt. Erg indrukwekkend.

 Vanuit hier rijden we naar Sturgis. De oude western stad is al enige jaren flink gemoderniseerd, maar daarom zeker niet minder gezellig. In augustus is hier jaarlijks het grootste motor event ter wereld en is vooral Harley Davidson vertegenwoordigt. Bij binnenkomst stap ik direct een grote Harley winkel binnen. De enorme winkel heeft leuke souvenirs voor mijzelf. Als we de main street van Sturgis door rijden komen we bij een Indian Motor winkel terecht. Harley en Indian waren de eerste motor bouwers in Amerika. De winkel is wellicht iets kleiner dan die van zijn collega, maar maakt zeker meer indruk, omdat ze daar ook wat motors aan het (ver)bouwen zijn. Heel gaaf om even te bekijken. En uiteraard kan ik ook hier geld kwijt aan souvenirs. Met een smile op mijn gezicht loop ik dan ook weer naar buiten, waar Elske lekker in het zonnetje zit. In de mainstreet zit ook een rommelmarkt winkel, waar we even rondsnuffelen. De oude Hillbilly verkoper, uiteraard in tuinbroek, helpt ons nog even met de juiste prijzen, waarna we ook hier met wat mooie spulletjes eruit lopen.

Het begint al wat later te worden, dus rijden we naar Deadwood, waar we vannacht in een klassiek  Victoriaans huis slapen. Ook Deadwood is een oud western stadje met prachtige gebouwen. Helaas is er hier en daar een casino gekomen wat afbreuk doet aan de authenticiteit van het stadje. Maar de sfeer is super!

Vanuit de hoofdstraat rijden we de heuvels van Deadwood op, richting de Deadwood Cemetery (begraafplaats). Hier liggen een aantal revolverhelden, zoals Hickory Wild Bill en Calamity Jane. De dame aan het loket is uiteraard weer enthousiast als ze hoort dat we uit Nederland komen. De prachtige begraafplaats heeft behoorlijk veel bekende personen aan boord. Ik herken slechts enkele namen, maar volgens de plattegrond liggen hier behoorlijk wat "good and bad" guys. Enkele namen herken ik uit de Lucky Luke stripverhalen.
Over de begraafplaats scharrelen verschillende dieren rond. Uiteraard zien we wat eekhoorntjes, maar op weg naar de uitgang zien we ook nog een paar bevers over het terrein scharrelen. 

Tweehonderd meter de heuvel af is onze bed en breakfast. Een prachtig victoriaans huis waar we in de bovenste kamer slapen. Vroeger was dit de muziekkamer waar de heer des huizes zij muziek componeerde. Echt onze kamer dus! We installeren ons en lopen op ons gemak naar de hoofdstraat op zoek naar een restaurant. Die zijn er genoeg, maar we willen wel een gezellige tent zonder casino kasten. Eerst belanden we nog in een "shoot out" enkele acteurs spelen een cowboy verhaal en schieten elkaar zogenaamd neer. Heel leuk om te zien. Een restaurant is snel gevonden en zo kunnen we de avond heerlijk afsluiten.